Κράνο
Η κρανιά αυτοφυές συνήθως δένδρο του δάσους χάριζε από τα
παλιά χρόνια τους λαμπερούς κατακόκκινους καρπούς της για
φαρμακευτική χρήση καθώς και για να φαγωθούν φρέσκοι ή ακόμη
και για την παρασκευή μαρμελάδας και ποτών.
Η στυπτικότητα του καρπού ήταν πολύ γνωστή από την αρχαιότητα.
Η χρήση του βρώσιμου καρπού για διάρροια, εντερίτιδα δεν είναι
άγνωστες στην φαρμακευτική.
Ήταν γνωστή από την εποχή του Ομήρου με το όνομα «Κρανεία»
περιέχει βιταμίνη C και είναι πλούσιο σε Καροτίνη, Πηκτίνη και
Τανίνη, σε εργαστηριακές αναλύσεις βρέθηκε υψηλή περιεκτικότητα
σε σίδηρο (Fe).
Περιέχει ΕΝΤΟΝΑ ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΑ φαινολικά παράγωγα.
Λόγω των εμπεριεχομένων τανινών έχει επίσης στυπτικές ιδιότητες.
Εξαιτίας των εμπεριεχομένων πηκτινών είναι ρυθμιστικό των
κινήσεων του εντέρου.
(Μετά από διεθνή βιβλιογραφική έρευνα, Φαρμακευτική σχολή
Α.Π.Θ.).
Πολλοί ντόπιοι στην περιφέρεια της Ελλάδας χρησιμοποιούν
προϊόντα κράνου για στομαχικές και εντερικές διαταραχές, πόνους
περιόδου επίσης και για κεράσματα στους επισκέπτες τους.
